Parmak uçlarýna tutunmuþ umutlar Kahýrý niyaz bilmiþ, Üç günlük ömrün Teferruatý Bir hiç, Doldur doldur boþalt Sözüm ona Akla baðdaþ Kurmuþ, Sürünürken Cehaletin kursaðýnda,
Nefes al ver Çileye cümbüþ Dar boðazdan geçiyor zaman Gölgeleri suspus Dünya evine girmek Ölümün fermaný Kaçýn kurasý olmak lazým Acep Yaþamak için, Uydur iþte bir þeyler Zaten inanan Var,
Sensizliðine Sen kattýn Sonsuza kanat, Beyin kýtkanaat Lüzumsuzlukta ölçü bonkör Yalandan saraylar Taþ kalpli yürekler Ýp geçirmiþ burnuna Habire çekiyor, Sen ise Önünde arkasýnda El pençe divan Gel de Þimdi söyleme Her þey sana müstahak, Ne varsa Ruha Ruhunda tutsak...
* Berlin, 16.12.2021 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.