Bir kemik kalmýþtýr bir de deri. Fakir çocuðun tutmuyor elleri. Boyatýr ayakkabý zenginin biri. Olmuþlar çiçekler fakirlik neferi.
Bunlar esirdir gariban hayata. Kirle dolmuþ gömleðinde yaka. Yýrtýk pýrtýk gömleðe baka baka. Bazen elleriyle isterler sadaka.
Evsiz barksýz yetim bu çocuklar. Onlarý zabýtalar yakalar kovarlar. Garibanlarýn yaþama haklarý var. Masal anlatarak onlarý doyurdular.
Fehmi. Caddelerle sokaklar onlara yasal. Ellerinde ipleriyle çocuklar hamal. Bakarlar etraflarýna onlar aval aval. Üþürler elleri yüzleri olmuþtur al al.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fehmi Tazegül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.