Ahþap bozmasý plastik penceremden
Seyrediyorum.
Bir zamanlar at arabalarýnýn erittiði asfalt yolu
Ýki kiþi anlaþýlmaz mimiklerle
Anlatýyor birbirine derdini
Yolun tam ortasýnda
Dengesi bozuk doða kadar öfkeli
Ýnsan türünün kadýný,
Saçý ve yüzündeki boyadan belli
Gözleri dolu:
Deðiþmeyen yegâne kanun.
Yere çalýyor ceylan veya timsah derisi
Aþký ve sevgiyi satýn alamayacak kadar pahalý çantasýný
Ýnsan türünün erkeði
kýrbaç olarak kullandýðý
Elindeki anahtarýndan belli
Duygusuz
Anahtarýyla oynuyor
Bir adým sevgiye, saygýya ulaþamayacak hýzda arabasýnýn
Dinlemiyor, umursamýyor kadýný
Deðiþmeyen kanun iki
Uçarý bir gecenin sabahýndaki tükenmiþlik gibi
Birbirine sevgisi bitmiþ
Ýki insan
Çevreyi ve doðayý kirletiyor
Ýçi boþ, manasýz, kestirme sözcüklerle
Saygýlarý
Ýki uçurumu baðlayan
Eski ahþap bir köprü üstünde duruyor
Ha yýkýldý ha yýkýlacak..
Evet bunlar diþisi ve erkeðiyle iki insan
Aðlamasýndan ve aðlatmasýndan belli
Ah insanoðlu
Aðlayarak geldiði dünyadan aðlatarak ayrýlýr
Deðiþmeyen kanun üç...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.