Uykusuz Bir Gecede
gece hangi vakit, saat kaç
taþ yastýklý, pýtraklý yatakta ölü gibi
yüzüm tavanda
tek baþýna
kapý açýk, cam aralýk
perdeler usul usul sallanmakta
loþ bir aydýnlýk, belki de alacakaranlýk
ay mý var acaba
ya da sokakta bir lamba öyle tek baþýna
ve ince bir ýþýk arsýzca
odama sýzmakta
çarþafta, yastýkta, mor boyalý duvarda
ama çocuksu masumlukta ve mutlulukta
öyle bir oyun oynamakta
uyuyamýyorum
ayaz mý var dýþarýda
titriyorum
üþüyor muyum yazbaharda
bilmem ki kar mý yaðdý
oysa yapraklar sararmadý, hala yeþil dallarda
aðzým yumuk, dilim tutuk, düþünceler kör karanlýklarda
ve göz kapaklarým inadýna isyanda
zor dostum zor, uyku yok
gelmedi
bu gece gene yok
uzakta
karlý daðýn baþýnda, çöldeki vahada, yeþil bir ovada
baharda, yazda, sarý sýcaktaki sokakta
ýhlamurlu parkta bir bankta
mavi sulardaki yakamozda
gölbaþý, dere kenarý, uzun çayýrda
ak çiçekli papatyada, gelincik tarlasýnda, salkým söðüdün dalýnda
köydeki dut aðacýnda, mor üzümlü salkýmda, kan kýrmýzýsý narda
atýn yelesinde, ceylanýn sesinde, kýrlangýç gagasýnda
ev arkasýndaki güvercin yuvasýnda
çok yakýn, yanýbaþýmda
meze tabaðýnda, mey kokusunda, içki sofrasýnda
karþý binanýn balkonunda
bilmiyorum
belki de bir yosmanýn koynunda
zor dostum zor, uyku yok
o yok
dün yoktu, bu gece yok, belki yarýn da
gözkapaklarým isyanlarda
gelmedi bak
kim bilir hangi cehennemde
ve çözümsüz bir sürü mesele
yan yana, ardý sýra, gide gele, kancýk bir yarýþýn içinde
katar katar peþi peþine
birini çözsen nafile, diðeri hemen ensende
gündüzleri didiniþte
kaçsan kaçamazsýn ki, geceleyin düþte, düþüncede
zoor zor
uyku yok
gelmedi gene
bilmem hangi cehennemde
kalkýp gitsem
cigara içsem balkonda, tüttürsem geceye
bir bardak þarap istesem birisinden
içsem yetmez, fondip etsem, þiþeyi devirsem
sonra kendimden geçsem ve ben de devrilsem
yoksa sokakta mý gezsem don gömlek
deli gibi
yürüsem yalýnayak pabuçsuz ve çorapsýz
bir saçak altýna girip çömelsem
köpeklerin peþine düþsem mesela
arsýz arsýz
kedilerle konuþsam soðuk damlarda
selamlaþsam baykuþla isli bir bacada
iki kanat istesem ebabilden mesela
veresiye desem
mesela
uçsam göklerde kuþ misali ya çok geç
tren kaçtý
vakit gece ve herkes dinlencede
borç da istenmez kimseden bencilce ve düþüncesizce
uykusuz bir gecede sessiz ve kimsesiz
resimler mi; bir belli, bir belirsiz
ve en önemlisi sensiz
mesela býrak diyor kendim kendime, boþ ver bekleme
yar mý gelmedi, uyku mu, yani huzur mu
gelmemiþse gelmesin boþ ver
boþ ver be
sal ipini uçurtma gitsin
aç kollarýný çocuklar gibi dön ha dön
haykýr
küfret
ýslýk çal
tespih çek ya sabýr diyerek
sakýz çiðne kime ne
oda boþ, yatak boþ, saðýn solun kahýr
çiz üstünü hepsinin, bitsin
yeter de, sana ne
yastýk taþ, döþek pýtrak, yorgan ýslak
sana ne Çin’den, Hint’ten, Okyanus ötesinden
sana ne selden ve depremden
sana ne deli dünyanýn bitmez tükenmez derdinden
at her þeyi demir parmaklýklar ardýna
kapat, hapset hepsini kör zindanlara
laðýmlara, amonyaklara, nem kokularýna
kurtul
bir türkü
bir türkü söyle kendine
kendi kendine, inadýna sessizliðe, sevgisizliðe
sazsýz, sessiz, neysiz ve nefessiz
aç radyoyu türkü dinle
mesela bir þiir yaz bu arsýz geceye
mesela sevgi üstüne
örümcek að örmüþse de üstüne boþ ver önemseme
yaz aþkýn güzeline, gizemine, kýymet bilinmese de
harf harf, hece hece, dize dize…
Tevfik Tekmen 5/Eylül/2008 *Lüleburgaz*
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.