LÂL Ü EBKEM
Yüreðimin derininde içinde
Kýrklar ocaðýnda yanýyor közüm
Hâl ehli olanla farklý biçimde
Lal ü ebkem olmuþ dönüyor özüm
El pençe divana varýp da durdum
Erenlerin eþiðine yüz sürdüm
Uðunu uðunu kendimi sordum
Can deyip cananý anýyor özüm
Hakk’ýn huzurunda semaya vardým
Hünkâr ý evliya gönlüne girdim
Kemerbest olanla ikrarý verdim
Allah Allah deyip kanýyor özüm
Kýrk kilit altýnda saklanýp kaldým
Selman’ýn teninde paklanýp kaldým
Kýrklarýn ceminde yoklanýp kaldým
Hâkk ’ýn deryasýnda yunuyor özüm
Aynü-l cem bülbülü olup öterim
Aþkýn deryasýnda sevda yutarým
Gül olup çöllerde kalýp yiterim
Mervan’ýn elinde sönüyor özüm
Lâl ü ebkem : Dili tutulmuþ, konuþamaz duruma gelmiþ, dilsiz.
Kemerbest: Canab-ý Hakk’ýn huzurunda; Kollarý önde baðlý þekilde teslimiyet ve baðlýlýk ikrarýný yerine getirmeye hazýr, ulu zatlar.
Aynü’l- cem: post semâý tarzýnda semâ etme
KARDELEN(Ayrýkotu)
20.12.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.