VOLKANI BİLİRMİSİN

VOLKANI BÝLÝRMÝSÝN

Yýllarca;
Acýsýný öfkesini,
Sindire, sindire homurdar.

Gün gelir;
Öfkesi, acýsýna yenilir
Ateþler püskürür,
Gök kubbeye.

Hiç sönmeyecek gibi;
Ýçli, içli yanar.

Külünü savurur;
Daðlara, ovalara.

Kurutur çiçekleri;
Soldurur yeþili, sarý’yý
Kabuk gibi, karabaðlar.

Acýnýn; Öfkenin
Harrýný söndürmye,
Yaðmurlar yeter mi.?

Yýllarca;
Benim kalbimde,
Acýsýný, öfkesini
Sindire, sindire homurdadý.

Acýnýn; Öfkenin
Harrýný söndürmye,
Gözyaþýmýz yetermi.?

Sen,
Volkaný bilemedin ki.

Volkan benim, ben. .!

Ýçim Yanar;
Kýrmýzýnýn, bütün tonlarýnda.

Duman; Duman
Gri, siyah kapkara
Sýcak tüter dumaným.

Açma ellerimi;
Verme beni yellere,
Kül ocaðým’dan,
Savurma beni.

Zaten yanmýþým;
Býrakta, küllerim’de tüteyim.


Bilent Atalay
17*12*2021
Bursa


Sosyal Medyada Paylaşın: