İŞİ BİTENE KADAR...
ÝÞÝ BÝTENE KADAR...
Aslansýn, Kaplansýn, Kahramansýn...
Sýrtýný sývazlanýr, bir lokma verilir,
Minnet! duyarsýn.
Yýllarca, kan ter içinde çalýþýrsýn.
Ama onlarýn gözlerini asla doyuramazsýn.
Yürü be koçum yürü dedikçe....
Kabarýr ayranýn koþarsýn...
Dalga boyun büyür daðlarý aþarsýn..
Gün gelir biter tâkatin düþersin.
Baðýrýrsýn ama sesini duyuramazsýn..
El pençe durup, saygýyla eðilsende...
Söyleyince derdini kakýlýp, itilirsin...
Bitince iþi tanýnmaz olursun,
Üstelikte suçlusundur..
Vurulur pranga götürülürsün...
Garip Þenol; iyilik artýk iyilik getirmiyor.
Gelecek dünkü kötüyü götürmüyor.
Ne etsen napsan acýlarýn dinmiyor.
Ve piþmansýn...
Giden gitti artýk geri gelmiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.