MÜNTEHİR SEVDALARA

Ne güzeldin sen Ýstanbul
Günün ilk ýþýklarý vururken denizin üzerine
Nedendir bilmem
Gözleri ýþýl ýþýl parlayan afacanlar
O ele avuca sýðmayan yumurcaklar gelirdi aklýma
Hiçbir ses duyulmazdý
Sahile vuran dalgalarýn sesinden gayrý
Birde onlara eþlik eden martýlarýn kanat sesleri
Gökyüzünün griliðine ve aðýrlýðýna inat
Deniz olanca diriliði ve yeþilliðiyle
“Merhaba” derdi yeni baþlayan güne
Etiler Moda’yý dinlerken / Sarýyer Beykoz’u gözler
Üsküdar el ederdi Beþiktaþ’a
Kuþkonmaz külliyesinin minaresinden sýzan
“Es-selatu hayrun minennevm” sedasýyla
Gayri ihtiyari iki damla yaþ boþalýrdý gözlerimden
Neden sonra
Balýkçý teknelerinin gürültüleri
Hançer olup saplanýrdý / Sessizliðin böðrüne
Ayaklarýnda çizmeleri
Kafalarýnda bereleri
Dudaklarýndan hiç düþürmedikleri filtresiz sigaralarý
Ve
Üzerlerinden henüz atamadýklarý uyku mahmurluðuyla
Ýhtiyar balýkçýlar
Að atarlardý ekmek parasýna
Az sonra
Kýþ bitimi baharýn yeniden diriliþi gibi
Þehir stresini kuþanýr
Kalabalýklar bir bir alýrlardý / caddelerdeki yerlerini
Okula giden öðrenciler, simitçiler, taksiciler
Tatlý bir heyecan sarardý tüm sokaklarýný
Bütün bu canlýlýðýna raðmen
Çoðu zaman hüzne belerdin beni
Yine de
Bilmem ne bandýralý gemilerin geçisini izlerken
Emirgan’ýn tarih kokan çýnarlarý altýnda içtiðim
Bir bardak demli çay
Doyumsuz bir tat býrakýrdý damaðýmda
Ne güzeldin sen Ýstanbul
Öðle vakti olupta
Güneþ tam tepemize geldiðinde
Ýstinye kýyýlarýna atardým kendimi
Sahil kýsmetini denizde arayan balýkçýlarla
Ýlerleyen yaþlarýna raðmen
Gençliklerinden hiçbir þey kaybetmeyen
Ýhtiyar delikanlýlarla
Ve
Okullarýný asýp sahilde el ele dolaþan
Liseli aþýklarla dopdolu olurdu
Tanýmadýðým insanlarýn yüzünden
Sevinci okumak
Onlarla merhabalaþmak
Müthiþ mutlu ederdi beni
Güneþin batýþý da
Doðuþu gibi bir baþka güzel olurdu
Akþam olduðunda kýzýla boyanýrdý deniz
Sonra gece
Karanlýk saçlarýný örterdi
Tüm caddelerinin üzerine
Ve her renkten
Neon lambalarý yanardý köþe baþlarýnda
Bin yýllýk fahiþe Beyoðlu saçlarýný sürüyüp salýnýrken
Ayasofya boynu bükük / Sultanahmet mahzun
Yalnýzlýðý yaþardý en zirvede
..........
Umutlarýmýn, hayallerimin, kavgalarýmýn þehri Ýstanbul
Seni bu kadar çok sevdiðimin
Ve
Böylesi özleyeceðimin farkýnda deðildim
Ýnan bilmiyordum / Sensizliðin böylesi zor olduðunu
Yaþanmamýþ sevdalar
Yarým kalan türküler
Müntehir aþklar
Ve
Kutlu ülküler üzerine yemin olsun ki;
Döneceðim bir gün
Bekle
Bekle beni Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: