Sefil gecemin asil duruþu ölüm Gözlerinden ha öptüm, ha öpüyorum Yolun sonu yakýndýr baktýðým yerden Gösterdiðin yerden görüyorum Zembereðinden boþandý eza Son’a doðru sürükleniyorum...
Sefil gecemin matemli esrarý düþüm Ýliklerimden seni ha çözdüm, ha çözüyorum Özünü bulamadým ya hayatýn Baþladýðým yere dönüyorum Ayak sesleri gelir kulaðýma kalabalýðýn Seslendiðin yerden iþitiyorum...
Sefil gecemin efsunlu diyarý özüm Yaklaþtým sana ha geldim, ha geliyorum Bitmezdi bu gece aslýnda Bitmeseydi sigaram seziyorum Kokusu deðiyor burnuma Yaktýðýn yerden külleniyorum...
Sefil gecemin yaldýzý közün Feza’ndan ha döküldüm, ha dökülüyorum Ateþin aþkýna yandým ya bir kez Hünerinde þekilleniyorum... Sýcaðýn yakýyor, hislerimden biliyorum Dokunduðun yerlerden tutuþuyorum...
Sefil gecemin asil duruþu ölüm /Bekle beni…/ Gözlerinden ha öptüm, ha öpüyorum... Nefesimden buðu yaptým camlara Bildiðim her yere adýný yazýyorum Ben adýný ölüm koydum ya Ölümle burun buruna yaþýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kriz@nt€m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.