Vebal
Ölse çocuklar
Sorulacak bir soru olur
Cevaplanmamýþ bir sorunun ahý
Neden öldürüldü?
Ýnsanlarýn bir anlamý yok
Yaþýyorlar bir þey gibi sadece
Bir þey...
Ama ney o?
Soracaðým elbet
Neden
Gidecek olan kalmakta
Kalmakta olan gitmekte
Yaþanan þey nasipse yaþatýlan nedir?
Ölmek istemiyorum
Gövdemde
Yorulmuþ bir adamýn üzüntüsü
Vebal altýnda uyuduðum bilinsin
Çocuklar
Çocuklar
Çocuklar
Söyleyin yüzüme bakmasýn hiçbiri
Bakmasýn kimse yüzüme
Neden hala ölmediðimi çözeceðim
Nasýl bir þeydi ki bendeki
Kursaðýnda kalmýþ bir lokma gibi
Bir çocuk kadar kýsa yaþadým
Elimden alýnan ne oyuncak ne de þekerdi
Anam babam
Býrakmadýlar bende heves
Bende yaþamak
Dünyaya karþý kýrýk bir þey gibi durdum
Yirmi beþ yaþýnda yerinden sökülmüþ bir mýh gibi
Eðri ve paslý
Sürtüldükçe burnum ve ellerim
Öðrendim
Nasýl ki bir cümleyi karalamayý
Nasýl ki bir taþý kaldýrmayý
Kaybetmekten korkmadým hiç
Korku baþkalarý içindi
Bana
Cesur ve onurlu olmak yakýþýrdý
Yorulmuþ bir adamýn üzüntüsü bu
Gideceðim
Bir kefen kadar temiz
Öldü ölmekte olan
Ýnsanlar çekinmeden öldürdü her þeyi
Ben
Hiç kapaðý aralanmayan bir kitaptým
Her þeyi bozan
Ve yüze vuran
Þimdi bir silah çok güzel patlayasa bile
Ölmem
Deðil bu bir acý
Vebal
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.