Tut Elimi
Göz bebeklerim, ilelebet büyüdü
Seni karþýmda, afiþ gibi görünce
Bu ayaklarým, sana doðru yürüdü
Sen o saçlarýný, karþýmda örünce
Yok deðerine, satýyorum kalbimi
Sanki artýk ben, yaþamýyor gibiyim
Zorlasam da inatla, gönül sabrýmý
Seni öpeceðim galiba, deliyim
Yüzüme bir dokunup, pamuk elinle
Alýþtýrsan olmaz mý, kendine beni
Bende oynasam, yavaþça saç telinle
Sonra sarsam olmaz mý, belinden seni
Düþtüðüm ümitsizlikten, kurtar beni
Bu gece olsun, mekanýna al beni
Ýstiyorsan sonra , sarýp sarmalayýp,
Dýþ kapýnýn önüne, bizzat koy beni
Söndü sönecek, bu gözlerimin feri
Tut elimi, daha ne beklersin peri
Biraz daha almazsan, beni içeri
Kapýnda kalacam, bir kemik bir deri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.