Kahroluyorum
KAHROLUYORUM
Ah edip inlerim, her gün her gece
Sen yoksun ya, adýn dilimde hece
Gece rüyamdasýn, sanki bilmece
Kader güldürmüyor, kahroluyorum
Elimde þarabým, karþýmda resmin
Unutamam asla, Ayten’di ismin
Öyle özledim ki, diyorum gelsin
Kader güldürmüyor, kahroluyorum
Gece gündüz, kenetlenmiþ bir idik
Böyle bir oyuna, biz nasýl geldik
Kimden ne istedik, çaresiz miydik?
Kader güldürmüyor, kahroluyorum
Senelerim geçti, senden ayrýyým
Günüm zehir oldu, soðukkanlýyým
Suçlu deðil caným, inan zanlýyým
Kader güldürmüyor, kahroluyorum
(0633) Aðustos 2003
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.