Dört Mevsim Kal

Bu dünya döndükçe, sen yanýmda ol da
Gökyüzünü isterse, duman kaplasýn
Çarþýda gezerken, sen koluma gir de
Arsýz düþmanlar, birer birer çatlasýn

Senden tek isteðim, yolunu kaybetme
Ömrü kýsa, þaþkýn kelebekler gibi
Sonra kader, kýçýmýza vurur tekme
Aðlatýr bizi, yetim çocuklar gibi

Ayýrma soðuk, sýcak, güz, bahar diye
Dört mevsim kal, bu gönlümün merasýnda
Güllük gülistanlýk, yaþayalým senle
Geçsin ömrümüz, laleler arasýnda

Yaðsýn üstümüze, ýlýman yaðmurlar,
Yanaðýmýzý, tenimizi ýslatsýn
Çözülsün, þu yüreðimizde ki buzlar
Gizli kalmýþ duygular, açýða çýksýn

Gezelim, uçsuz bucaksýz ovalarý
Aþalým birer birer, þu ýrmaklarý
Mesken yapalým, yemyeþil çayýrlarý
Yaþayalým biz, masal gibi aþklarý

Bizim gönül dükkânýmýz, kapanmasýn
Her gün, her an, devam etsin aþk mesaimiz
Ömür boyu, hiç tatilimiz olmasýn
El ele göz göze, geçsin pazarýmýz

Gönül dükkanlarýmýz, bir kapanýrsa
Feriþtah bile, bize yardým edemez
Masum duygular, bir kere aþýnýrsa
Gönül ayni hevesle, yarý sevemez

Sosyal Medyada Paylaşın: