Yalnýzlýðým da aðlýyor Kendi kendime konuþmalarým baþlayýnca Nasýl bir vedaydý bu Ne sarýlabildim Ne iki kalem söz ettin Giderken...
Ne yaþayabildim diyorum seni Nede yaþayamadým Yüzüm dýþarýya gülse de, içim kanýyor Bilmiyorum Hayat mý yalan dý Yoksa, yalancý olan insanlar mýydý?...
Radyo’yu açmaktan bile korkar oldum Ya bir ayrýlýk þarkýsý Yada bir ayrýlýk þiiri çalar diye Ýçimde ki o masum baharý yýktýn Sayende Herþeye olan inancýmý yitirdim...
Hayallerimi yýktýðýna mý yanmalýyým Gidiþine mi Yoksa, beni hiç sevmeyen yüreðine mi Bak Eylül yine geldi gidiyor Bense, yalnýz yaþayan bir þehir serçesi kaldým...
Þiir: Fuat ÝNCÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.