Perihan dinle... Vakit erken olsa da, Bu þehirden gidelim, doðduðumuz köyümüze...
Görüyorsun, Altý üstü insan kaynar, Yapýlar birbirine karýþmýþ, Yapýlar da aðlar.
Gökyüzü siyah, Sen farkýnda deðilsin. Kaldýrýmlar da büyük ayak izleri, Biri diðerini saklar.
Burasý, Bizim þehrimiz, Gemiler bizim, denizler bizim, Hani çýlgýn yüreklerle seviþtiðimiz. Düþlerimiz deðil midir? Düþlediðimiz ve düþündüklerimiz. Böyle devam ederse, Bize yabancý kalacak gerçeðimiz...
Bak, Yem oldu martýlara, Ýçimizde parçalanan sevdalarýn saflýðý. Diyorum ki baþýmýz dik yýkýlmadan ikimiz, Þimdi ela gözlerini gökdelenlere kapat Perihan, Solmasýn mavi, soldurmasýn duygularýmýzý güneþimiz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.