aklým duman mý duman tüttürdükçe içim, içime seni genzim þarab-i liman býrak artýk dalgalanayým olma imbatlýðýma dalgakýran bir sek dokunuþa iki duble canýz dönmüyor ki dünya sen dönmeyince dönemiyor ki baþým ah.. sen sevmeyince
o y s a
ah.. oysa nasýl, nasýl da çok isterdim bende olmaný, bana soyunmaný sorgusuz ve sualsiz sardýkça, sarmaladýkça yalnýz, yalnýz bana dolanmaný sevdiðim kadar olamasada seviyor olmaný...
. . . //
ilhanaþýcýaralýkikibinyirmibir Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.