ÖLÜMÜ GÖRDÜM
Ölümü gördüm, etrafýmda geziyordu.
Bir nefes kadar yakýnýmda,
Göklerden gelecek emri bekliyordu.
Ölümü gördüm, elim kolum baðlýydý.
Can kuþum kafesinden uçmak için,
Durmaksýzýn kanat çýrpýyordu.
***
Ölümü gördüm, ne yalan ne gerçekti.
Mazi gözlerimin önünde gelip geçti.
Ne bir ýþýk vardý ne de karanlýktý.
O an beni tek korkutan yalnýzlýktý.
Sen olaydýn yanýmda böyle olmazdým,
Güle oynaya giderdim de korkmazdým.
***
Ölümü gördüm, önce gözlerindeydi.
Konuþunca sözlerinde,
Gülünce gamzelerinde,
Sevince yüreðimdeydi.
Gittiðin gün yokluðunda,
Ýçimde býraktýðýn boþluðundaydý.
***
Ben seni gördüðüm gün ölümü gördüm.
Çaresizdim ya sana sýðýnacaktým,
Ya senden köþe bucak kaçacaktým.
Ya seninle olacaktým,
Ya sensiz ölecektim.
Öyle bir kördüðümdü ki bu,
Ne koparabildim ne de açabildim.
Ne sýðýnabildim ne de kaçabildim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.