Gözlerindeki yalnýzlýklar gözlerimle örtüþmüyor
Aþk lügâtýnda; adýmýn karþýlýnda adýn gelmiyor
Söz düþüyor kaleme, kalem o kaðýda sýðmýyor
Ýncitmiyor artýk bu yalnýzlýk, esmiyor, üþütmüyor
Alýþýyor yokluðuna rüzgardan nasibini alan tenim
Ellerin dokunmayýnca, yaralarým daha bir iyileþiyor
Sus inen dilim, aynanýn kaþýsýn da daha bir güzelleþiyor
Ýncitmiyor artýk bu sessizlik, esmiyor, gürlemiyor
Karýþýyor ruhum hayatýn akýþýna sensizce karýþýyor
Aklým daha bir kendinde, kalbim ayarýnda atýyor
Umut sanýp düþtüðüm karanlýklar ardýmda fink atýyor
Ýncitmiyor bu sensizlik, bitirmiyor, tükenmiyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.