Gönül..
Türlü türlü dalda bir yuva verdim
Hiç yarananadým ben sana gönül
Senin için yere gönlümü serdim
Bir dönüp bakmadýn sen bana gönül.
Eller diken verdi sana hoþ geldi
Ben deste deste gül verdim boþ geldi
Aðladým gözümde hergün yaþ geldi
Hep çalýmlar attýn sen ona gönül.
Ezdin gururumu çiðnedin durdun
Peþinden süründüm yordun da yordun
Sol yanýma derin bir hançer vurdun
Sattýn beni ona hem buna gönül.
Benim mektuplarý askýya aldýn
Göndermesin diye haberler saldýn
Kendi kendine bir hayale daldýn
Gittikçe gittin sen hep düne gönül.
Bana kastýn nedir ki söyle hele
Bir kerede dön bak geldin ne hale
Nefsine olmuþsun artýk kul köle
Bile bile geldin bu güne gönül.
Nazýndan usandým sen uslanmadýn
Rahmet deryasýndan hiç ýslanmadýn
Sana yastýk oldum da yaslanmadýn
Gururunla çýktýn hep öne gönül.
Fatma býktý senin bencil huyundan
Can çýkar gecmezsin sen bu oyundan
Ýçmiþsin bulanýk akan suyundan
Nehir gibi aktýn her yöne gönül.
Fatma Alageyik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.