AH BİR BİLSEN

AH! BÝR BÝLSEN ..
Ah bir dönsem çocukluðuma.
Koþsam taa kayapýnara kadar.
Kaðný yolunun tozlarý dolsa saçlarýma.
Dalýp deðirmenin sularýnda çimsem...

Açýp pencereyi çeksem toprak kokusunu
Dinlesem meleþen kuzularýnýn sesini
Çelik çomak oynasam canlarla
Kýzak kaysam köyümün yokuþlarýnda.

Baðlarýnda üzüm, kayýsý yesem.
Þýra olsa aðzým, gözüm, yüzüm.
Kazaðýmýn kollarýna silsem.
Mero yakalasa bir güzel azar iþitsem...

Elimde deynek kuzu gütsem bayýrda.
Suya giden kýzlara baksam çayýrýn baþýnda..
Ah etsem, sýzlasa gene içimde bi yerler....
Bende savrulsam saçýnýn her bir telinde..

Susada volta atsam bir aþaðý, bir yukarý..
Aktaþ’ý beklesem, binipte gelsen.
Yine bir baksan kaþ altýnda, gülsen.
Darmadaðýn olsam, kalkamasam yerimden.

Bir mektup yazsam, bize dair duygu dolu.
Uzansam bozkýra dalsam maviliklere senle.
Davul çalýnsa, yenge gidilse size
Beyaz gelinlik içinde bana gelsen

Ah bir dönebilsem, tekrar görebilsem.
Yitip giden anayý babayý, nice canlarý.
Çamurla sývasam yýkýk kerpiç duvarlarý.
Bir kez daha görsem lamba yanan damlarý..

Ah bir daha, bir daha... hiç büyümeseydim..
Kirlense de üstüm, hiç kirlenmezdi ki içim.
El deðmeseydi zülfün bir tek teline ..
Garip Þenol öleydi, huzurla elin elimde.
Sosyal Medyada Paylaşın: