Ec
GEL BİR SEHER VAKTİ
GEL BÝR SEHER VAKTÝ
Ellerim cebimde, voltalýyor ayaklarým
Kömürden ateþ parçasý,
dumaný halka Halka daðýlýyor
Gece kurt ulumasý parçalýyor karanlýðý
Ah ellerine dokunabilsem bu sabah
Seher’in ýþýklarýný alýp Saçlarýna takabilsem
Bu derbeder halime çare olurdun
Belki gelirdin bir seher vakti
Ama olmuyor
Bendeki Sönük ýzdýrabýn acýsýný sen çekme diye
Bütün yalnýzlýklarý topraða gömdüm
günahlarýma giden yol gibisin
Daðlardan yankýlanýr Buðulu sesin
Ben sana mecburum sakýn darýlma
Bekliyorum gel diye bir seher vaktý
Çiçekler kurudu, yapraklar sarardý
Daðlarýn ardýna saklandý güneþ
Bakýþýn büyüsüne takýlmýyorum artýk
Bir anlýk bekleyiþle geçti sonbahar
Kaybolan zamana bir bak
Kayýp geçti yanýndan
Bir yaralý bekleyiþte umutlarým
Sönük hayallerim kaybolan duvarlarda
Sýrrýmýzý saklamaz oldu.
Bir daha dönmeyeceksen
Bari bu gün dön seher vakti
Bir garip haldeyim
Yamalý hatýralarým hala aklýmýn bir köþesinde
Geçmiþimi arar gibiyim
Perçimlenmiþ görünümlü
hayallerim tutsak ellerinde
Söndü lambalar, bir bir eriyor zaman
Bekle diyorsun, sonsuzluða dek
Bari bu gün gel
bugün gel seher vakti
Duru güzelliðin yüzünde yansýr
Gözlerinin içinde aklým
Ben senin sevdana bir yuva kurdum
Gel artýk ne olur bu seher vakti
Sabrýmýn ucunda serzeniþlerim
Yokluðunun dip noktasýnda aklým
Üþüyorum sýcaklýðýný duymadan
Bir Ferhat bile olamadým yolunda
Daðlara öylece baka kaldý gözlerim
Hep geleceksin diye bekleyip durdum
Son dilek sýzýsýndayým
Gel ne olursun
Bu seher vakti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.