Boz Taylar

adýn dilime düþünce
yýkýlýyor bu kafes
ürkek ceylanlarý salýyorum
gönül otaðýndaki buzullara...




adýn dilime düþünce
sarsýlýyor bu beden
boz taylarý ürkütüyorum
gönül mahzenimdeki karanlýkta...




adýn dilime düþünce
kýrýlýyor bu kafes
beyaz kýmýzý yudumluyorum
gönül efkarlarýndaki kýrmýzýda...




adýn dilime düþünce
parçalanýyor bu kafes
akbabalar üzerime üþüþüyor
gönül daðýmdaki kayalýklarda...




adýn dilime düþünce
daralýyor bu kafes
hüzün fýrtýnalarý kopuyor
gönül yurdumdaki þimseklerde...




Çýk gel diyorum ...
YADA
Çýk git diyorum ...







Meyrem Çaðlayan
Selâm ve dua ile






Sosyal Medyada Paylaşın: