Hatıralardan mahrum

Hatýralardan bihaber
bir yanýþýn küllerine sokuluþu
hayrla yâdýn ’anýþýn’ yokoluþu
yüreklerin eyvahlarý...

Neyin hýncýný aldýlar?
mesel, ufak-tefek deðil büyük
er vicdanýnýn kaldýramayacaðý aðýr yük
acýnýn hissiyatýnda!.

Ve, ahdin yolculuðunda
düzde, yokuþta, iniþte
nasýl yaðsýn artýk nasýl yaðsýn iþte
içlerinin yaðmurlarý...

Acýsýna maðlup
bir güz gecesinde garip
yazýlacaklarýn hecesinde muzdarip
yandý yürekler yandý

Ne biliyor, kime ne diyorlar?
denilenler, denilmez düþmana bile
kalb-i dokunuþ ile
ahde vefâ ahde vefâ

Ahhh ah gizli-saklý
her yandan acýlar her yandan dertler
hakarete maruz kalan mertler
çocuk masumluðunda.

Gümüþhanlý’yým ölçüldü-biçildi
kýnayanlar kýnadý kati, kesin
umudu yerlerde herkesin
kabir sessizliðinde.

Baþbuð Alparslan Türkeþ Han’ýn
aziz hatýralarýna saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın: