Yağmur
Yaðmur
Çisil çisil yaðýyor yine yaðmur
Yaðmurun ardýnda kalan,
Bir dað gibi yükselen çamur
Yine de aldýrmýyor kimse çamura
Sevinçle kalkýyor baþlar semaya
Ve dudaklardan dökülüyor bir dua
Þükürler olsun yüce Rahman’a
Býrakmadý âdemoðlunu bir baþýna
Oysa insan isyan etti her an Allah’a
Ne geldiyse bu dünyada baþýna
Ondan bildi, yeri geldi onu hayatýndan sildi
Ýþte yanýlmýþtý bir kere daha âdemoðlu
Onca nasihatla gelmedi aklý baþýna
Oysa bir musibet yetti zavallýya
Özlem duyulan yeri yurdu yýkan yaðmurdu
Nice canlý aylardýr ona hasret duyardý
Kýrýp dökse de evi, bacayý ve hatta yurdu
Caný yansa da aldýrmadý giden kayýplara
O olmasa zaten býrakýp gidecekti her þeyi
Þimdi öðrenmiþti bu hayatta bir þeyi
Can çýkmayýnca bedenden
Umut kesilmezmiþ verenden
Ey yaðmur! Sen nelere kadirsin.
Varlýðýn berekettir, nefestir
Yokluðun, cümle âleme eziyettir.
Esirgeme varlýðýný bizden
Oluk oluk düþ penceremizden
Kendimizden geçelim sevincimizden…
NECATÝ DÝLEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.