AĞAÇ SANDALYE

AÐAÇ SADALYE

Öðrenciydik Göl Öðretmen’de,
Oturuyorduk köyde bir evde,
Akþamlarý derslerin bitiminde,
Hemen dönüyorduk evimize.

Dersten çýktýk hava serince,
Eve gidiyoruz yol boyunca,
Kýyýda gördük bir sandalye,
Kaldýrýp atmýþlardý belki de.

Havalar biraz da pusluydu,
Etrafta kimsecikler yoktu,
Niyetlendim biraz, ne yalan
Durdum, ya olursa bir gören.

Toplayýp biraz cesaretimi,
Alabilseydik o sandalyeyi,
Yok ben onu yapamazdým,
Birisinin malýný alamazdým.

Vardý iyi kötü bir masamýz,
Olsaydý bir de sandalyemiz,
Ne güzel olacaktý bir bilseniz,
Yarým kaldý þimdi hevesimiz.

Aradan nice yýllar geçse de,
Görsem, bir aðaç sandalye,
Dönerim hemen o günlere,
Çocukluðumdaki hayallere.

Öðretmen Salih KOÇ
6 Aralýk 2016 - Paþabahçe-Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın: