HÜZÜNLÜ, BiR ÇIÐLIÐIM BEN
Bu gece karanlýklara anýlarýmý yükleyip..
Uykuya direnen gözlerimle..
Acý çekmeden özlüyorum seni..
Zamanýn hep sana doðru akmasýna..
Sensizliðimin bu býçak yarasýna..
Duygularýmýn, umutlarýmýn
yenilgisine..
Öyle çok alýþmýþým ki,
bu zamanýn ayrýlýk sürecinde..
Sancýsýz özlüyorum artýk,
tüm yaralarýma raðmen..
Yüreðimin aynasýnda sana dön diyemezken..
Kýrýlan her parçada sevdamýzý özlüyorum..
Hüzünlü bir çýðlýðým ben! ..
Yokluðunda hiç aydýnlanmayan günlerim..
Sadece ikimize sakladýðým ruhum var..
Kendimden bile gizlediðim tutsaklýðým..
Sana ait izlerimle
Hep bende kal istiyorum..
Özlemin koynunda büyütüyorum seni..
Hiç bir avuntu soðutmuyor yüreðimi..
Yoksun ya...
Siyah gölgesine düþtüðüm gecenin..
Kaybolan sabahý yokluðun.
Duru bir suskunluk içindeyim
Aradýðým sen, kaybettiðim sen..
Ömrümden verdiklerimle.
beyaz bir örtüde..
Ve, geri kalanlarla
Bana býraktýðýn yerde,
Hüzünlü bir çýðlýðým ben!
**(Cangülüm) ** 01/02/2012
Nebahat KILAKAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.