Rüzgar daðýtýrken bulutlarý, Yaðmurlarý emer aðacýn obur dallarý. Her köþeden yankýlanýr sesler, Þehri kýrbaçlar çakan þimþekler. Çýkmaz sokaklarda savrulurken , Yaðmalanmýþ ümitler. Yüzünden düþen bin parça, Sevinmek, gülmek daðýlmýþ hallaç pamuðu gibi.
Bir gönül daraðacýnda isyan eder. Gözleri yumulu sessizce nefes nefese bekler, Kalbi ise avaz avaz... Bardaktan boþanýrcasýna hüngür hüngür aðlar gökler.
Aklým ardýmda kalarak gidiyorum, Gözümde gözyaþlarým donmuþ kalmýþ olarak, Çocukça hýçkýrarak. Ýçim burkularak, Duygularýmý bastýrarak, Gidiyorum, telaþlar içinde haykýrarak.
Orhan ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
orha şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.