*** AYRILIK TRENİ ***

***********************
Fýrtýnalar tutunduðum dalý kýrdý önce
Sonra bir yaðmur baþladý ; ayrýlýk treni giderken
Yaþlý gözlerim vagon vagon saðnaklarda
Raylar arasýnda kýrýk kalbimizi toplayamadý
Çaresizliðin elleri.
***
Ayrýlýk istasyonlarýnda mý bekleyeceðim
Hala bilemeden ne zaman geleceðini söyle ?
Söyle ; seninle kim verecek hesabýný
Uykusuz zýndan geçen gecelerimizin.
Her þey seninle güzeldi siyah gözlüm
Mevsimler çiçek çiçekti içimizde.
***
Sabah gün doðumu, kapýda oturup aðladým
Aklýma bu sabah saatleri hatýralar takýldý.
Sabahlarý simitçinin sesini duyardýn
’’Anne simit alýrmýsýn ’’ dediðinde
Ben kendimi kapýda bulurdum ...
Belki simitçi o an uzaklaþmýþsa
Koþup onun ardýndan yetiþip
Alýrdým istediðin simitlerini.
***
Þimdi boþ bakýyorum öylece sokaklara
Hani sesin ? hani simitçinin sesi.
Dönsek yine o hatýralara ...
Yine bahar bahar çiçek açardý
Ýçimizde tüm mevsimler, deðil mi ?
***
Tüm acýlarý unutmak için bazen
Dalýyorum ayrýlýktan þarkýlara
Ayrýlýk yüklü þarkýlar güldüler halime
Ýsyankar oldum tüm ayrýlýklara
Hasretim büyüyor okyanuslar kadar
Her mektubum acýlý baldýranlar gibi
Zehir zemberek ediyor içimin sokaklarýný.
***

Aygün Deniz 6.12.2021



Sosyal Medyada Paylaşın: