Bu sabah yaðmur var istanbul’da; Bir damlasýnda yitiyorum… Sonra; içimde kuruttuðum, Fallarla dirilttiðim papatyalarý suluyorum… Ölüm korkusu sarýyor benliðimi Ansýzýn; gözlerini düþünmek Korkmuyorum…
Bu sabah yaðmur var Ýstanbul’da; Ayrýlýðý hediye edercesine Sonra; gülüm deyiþinle özdeþiyorum… Kelebekler uçuþuyor içimde, Kelebeðin ömrü bir gün, olsun diyorum Ansýzýn; gözlerini düþünmek Gülümsüyorum…
Bu sabah yaðmur var Ýstanbul’da; Düþlerimi denize salmak için sahile iniyorum Sonra; yazýlmasý ertelenmiþ, Þiirim ayaklanýyor beyaz kaðýtlara Denizle bütünleþiyorum Ansýzýn; gözlerini düþünmek Kayboluyorum…
Bu sabah yaðmur var Ýstanbul’da; Geçen yýllarý yüklüyorum sýrtýma Sonra; acýya meyilli yüreðimde, Mola veriyorum… Aðýrlaþtýkça özlemim d(ü)þüyorum yokluðuna Ansýzýn; gözlerini düþünmek Aðlýyorum…
“Ansýzýn gözlerin gelir aklýma…sana doyamadan kapanýrsa gözlerim…hayat baðým, sen hep benim kalbimdesin”…
04 Aralýk 2021 (13:35)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yağmurca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.