hani ben hep ‘belki de’ derim ya emin olmadýðým o kadar çok þey vardýr ki ondan dolayýdýr belki de bazen ‘gerçek miyim’ diye kendime dokunuyorum evet, ellerimin altýndayým bedenimi hissediyorum dokunamadýðým hislerimde bir sýkýntý var belki de emin deðilim aslýnda bundan þikayetçi deðilim ya her þey yalansa bakýþlar yalansa dokunuþlar yalansa sözler yalansa sen yalansan ve ben yalaný gerçek sanmýþsam kendimi yalan rüzgarýna öyle bir kaptýrmýþsam düþün, yalan rüzgarýnda yaprak gibi savrulduðumu ve ben aynen düþündüðün gibiyim belli olmayan bir akýbetim var kim bilir benim gibi yaþayan kaç kiþi var ama bunlar bizim suçumuz deðil ki benim suçum ne biliyor musun yalanlarýn içinde kendimi kaybetmek iþte benim tek suçum bu iþte bunun için ‘belkilerle’ yaþýyorum buna yaþamak denirse…
#CengizKORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz KORKMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.