yetim kaldý bu gece Ali’nin Zülfikar’ý üþüyor gece vakti ayazda kýnsýz kalmýþ bedeni, üryanlarda
O Zülfikar ki heybetli, bükmek pek bir zordur girmiþtir onca bedene geçtiði bedenleri kese kese
Zülfikar yaklaþýyor bedenine beden ölmeðe istekli ölecekse elinden olsun ölüm keskin ve sert kýlýcýn
kýlýç dokundu bedene beden ürperdi metalin hissiyle sürtündükçe kýlýç zerrelerine kurtulmak istedi beden, ten kafesinden
kýlýç girdi bedenden bedenin kesildi nefesi aniden süzüldü kan gövdesinden aþaðý doðru beden yanýyor alev alev çýkmasýný istemiyor bedeninden yýllar yýlý hasret kaldýðý keskin kýlýcýn
kýlýç çekiliyor geriye doðru beden akýtýyor hüznünü gözlerinden kýlýç tekrar giriyor bedene beden bitap düþüyor dizlerinin üzerine