Allah’ýn (cc) adý ile baþlayalým kelama Sekinetle eriþsin, maksadýmýz tamama
Ne kýrýcý bir üslup, ne karavana kurþun Ne esip gürleyerek; yakýp, yýkýp savursun Edeple yazýp kalem, naif cümleler kursun Arzuhal dizelerde çekmeden türlü cefa Muhabbet membaýndan, kalplere dolsun þifa
Yazmak yahut zikr’ile hemhâl olmaksa niyet Hal-Ý Pürmelalini eylemeden þikayet Usulünce etmeli letafetle, hikayet Hâlden þikayet eden düþürür kalbe keder Akledenler olmasa, gerektir ki derbeder
Hakikati bilmeyen yönelsin ihtiyata Fena söz sahibini, düþürür müþkülata Mahir elden marifet, tabidir iltifata Mahareti þer olan, nifak taifesidir Özü, sözü bir olan ahlak abidesidir
Kimse mükemmel deðil, illaki þaþar beþer Sen bütüne talip ol! Bölenler kayýp düþer Ýpi kopan inciler, dökülür; üçer beþer Yazýk etme kendine, söze katýp da kara Müslümana yakýþmaz; gýybet yalan, iftira
Toparlanmalý artýk, hýzla çarpmadan dibe Her þey suya muhtaçtýr, insan hemi edebe Zuhur eden hikmetle, baðlanýr bir sebebe Düþünmeyi unuttuk! Ýdrak hakeza öyle! Akledip de ey insan, aslýna rücu eyle
2 Kasým 1021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.