I- Susar derler, Eðer rahmet yaðmaz ise, Canlýlarla birlikte, Toprak dahi susar derler. Kýrýlýrsa bir kez gönül, Dalda solgun kalýrsa gül, Bunu gören aþýk bülbül, Lal kesilir, susar derler.
Meftun olmuþ gülcemale, Döner durur halden hale, Maþuk bile almaz kâle, Bir köþede pusar derler.
Kahrolurken bu dert ile, Feryatlarý gelmez dile, Þerbet içtim dese bile, Aslýnda kan kusar derler.
Kimse duymaz intizarý, Arþa çýkar ah-u zarý, Kara sevdalýðýn narý, Sinesini yakar derler.
Öne düþer garip baþý, Aðu olur suyu, aþý, Ne yapsýn ki sabýr taþý; Melül melül bakar derler.
Yüreðinde derin yara, Düþünürken kara kara, Göz yaþlarý yanaklara, Usul usul akar derler.
II- Yar bilende, Bülbül gülü yar bilende; Diken batan sinesine, Deva var mý bir bilende? Deva olsa neye yarar, Aþýk derdi kâr bilende. Bu sebeple aþk dilinde, Sevenlere mecnun derler.
Eza canandansa eðer, Minnet bilir, boyun eðer; Sevda en önemli deðer, Cefasý çekmeye deðer, Kaçamazsýn kaderinden, Budur aþkta kanun derler.
Maþuk eyler ise nazar, -Ýster takdir ister azar- Olunca nazara mazhar, Eylenir mi hiç intizar? Boyun büküp kalýverir, Onun için mahzun derler.
Liman arar sýðýnacak, Kapý arar çalýnacak; Kimse yoktur anlayacak. Ýçin için aðlar, ancak; Hakikati bilmeyenler, O halinden memnun derler.
Gören sanýr kâþanedir, Sevdalýða biganedir; Bilmezler ki viranedir, Aþk narýyla divanedir; Sevda nedir bilenlerse, Bu birine vurgun derler. Onun için durgun derler, Beti benzi solgun derler; Bir vefasýz ardý sýra, Koþturmaktan yorgun derler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
halisi ertürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.