Seni andým dün yine, sahil boyu dolaþtým.
Duygularým þahlandý,bana ilham verdiler.
Mümkün deðil kavuþmak,firakýna alýþtým.
Buna sebep olanlar, muradýna erdiler
Býraktýðýn yerdeyim, yaþla dolu gözlerim.
Harlanan bu ateþte, yüreðimi közlerim.
Aðzým dilim lal oldu, düðümlendi sözlerim.
Henüz gonca gül iken, açýlmadan derdiler.
Düþündükçe sýzlýyor, göðsümün sol yanlarý.
Sanki dondu akmýyor, damarýmýn kanlarý.
Rüyalarda yaþarým, istediðim anlarý.
Özgür uçan kuþ idim,can evimden vurdular.
Füme renkli bulutlar,birden yaðmur getirdi.
Neler hayal ettiysem, bir çýrpýda bitirdi
Uðradýðým hüsranlar, beni alýp götürdü.
Bu halimi görenler, hak etmeden yerdiler
Gönlümdeki özlemin, hüzün koydu içime.
Yaþadýðým kederler, ak düþürdü saçýma.
Zayýf düþtü bedenim,kumaþ girmez biçime
Olur olmaz sözlerle,beni her an gerdiler.
Çaðlayan bir su idim, dalgalanýp duruldum.
Gönlüm sýrça bir köþktü,darben ile kýrýldým.
Umutsuzluk içinde, üzülmekten yoruldum.
Hür olmadým rey imde, yargýlayýp durdular.
Sevilmeyi sevmeyi, bakýþýný özledim.
Bu nadide duyguyu, derunumda gizledim.
Sana belli etmeden uzaklardan izledim.
Aramýzda turnalar, iletiþim kurdulalar
Ülkü Ahýska
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.