Yolum yine düþtü Ankara’ya,
Yine ýlýk bir hava,
Yine sevecen insanlar,
Zafer çarþýsýnda tatlý karmaþa,
Sokaklarda mesai sonu telaþý,
Kimi pasta götürüyor evine,
Kimisi zor bulduðu bir parça ekmeði...
Kaleden bakýyorum þehre,
Alabildiðine uzanýyor önümde,
Tepeler yeþilliðini kaybetmiþ,
Betonlar yutmuþ insanlarý,
Atakule yine görünüyor bulutlarda,
Gurur timsali, heybetli...
Botanik parkta sevgililer elele,
Aþklarýný tazeliyorlar,
Gençlik parký, çiftlik , ulus,
Hepsi ayrý bir alem...
Yolum düþer de Ankara’ya,
Ata’ma uðramam mý hiç!
Kalplerde yatan büyük kurtarýcýya,
Rasattepe’den ANKARA bir baþka güzel...
Yine günlerim bitti,
Dönüþ yakýn,
Yine geleceðim ANKARA;
Yepyeni umutlarla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.