ya
BEN ATATÜRKÇÜ DEĞİLİM
BEN ATATÜRKÇÜ DEÐÝLÝM
Ben;
Nutku her gün okuyor deðilim
Ýlkeleri;
Dilimde tespih baþýmda yastýk deðil Ata’nýn…
Atatürk’ü kelime kelime ezberlemem
Teyp misali ayný laflarý etmem
Dün Atatürk’e sövmedim,
Bugün de delicesine sevmiyorum Atatürk’ü
Atatürk’le yatýp kalkmaksa Atatürkçülük
Ben Atatürkçü deðilim,
Kanunsuz iþ yapmadým,
Atatürk’e sarýlmam…
Beni kurtarsýn diye,
Yalan yola hiç sapmam.
Kendi yolumda gider,
Gerçeði öðrenir ve öðretirim
Ýþte bu yüzden dostlar
Ben Atatürkçü deðilim,
On bir Eylül günü Atatürk’e sövmemiþtim
On iki Eylül günü de öðrenmedim Atatürk’ü
Özüm neyse sözüm de hep aynýydý.
Dün ne idiysem bugün de O’yum
Yýllarca proleter devrimi hayal edenler…
Durmadan sövdüler, yerden yere vurdular, ama;
Bugün herkesten çok Atatürkçü oldular
Hayret!
Nasýl da akýllandýlar! ?
Yalan, riya, sahtekarlýk en önemli iþleri
Kalkan yaptýlar Atatürk’ü her pisliðe
Baþlarý sýkýþýnca
Sarýldýlar Atatürk’e…
Ýþte bu adamlarýn yanýnda
Ben Atatürkçü deðilim!
Böyle Atatürkçüyüm desem
Atamýn kemikleri sýzlar yattýðý yerde
Çünkü O fikirlerinde;
Yalancýlýk hýrsýzlýk yapýn demedi,
Ýlim ile fenni bize rehber gösterdi.
Akýl ile mantýðý üstün tuttu her þeyden
Bakmadý milletine hiçbir zaman tepeden.
Þahsi çýkarý için kanunlarý yok sayanlar…
Þimdi Atatürkçüyüz diyorlarsa …
Yalan! ! !
Böyle Atatürkçüyü ne edeyim?
Bu yüzden iþte…
Ben Atatürkçü deðilim,
Ýlâhi takdir ile takdir olundu yurda
Sürünen bu milleti yedirmedi O, kurda
Yerli yersiz övenler fink atýyor her yerde
Dün neredeydi bu beyler? !
Þimdi nereden geldiler?
Ancak mý akýllarýna geldi Atatürk sevgisi?
Yurt dýþýna kaçarken neredeydi Atatürkleri
Þimdi, yeni mi keþfettiler Atatürk ilkelerini?
Bu güne kadar kumda mýydý baþlarý?
Bunca zaman baþka dünyada mý yaþadýlar?
Yoksa aðalarýnýn talimatlarýndan mý çýkamadýlar?
Ýyi bilin bunlarý ey aziz dostlar,
Öyle karar verin.
Beni sorarsanýz bu ortamda…
Ben Atatürkçü deðilim.
Atatürk bir peygamber deðildi, hâþâ…
Zaten bir iddiasý da yoktu.
Hatâsýyla sevâbýyla,
Doðdu, yaþadý ve öldü.
Fakat hâlâ,
Bazýsý sahte duygularla överken,
Bazýlarý söverler durmadan.
Yahu, yeter artýk yeter (be) !
Býrakýn Ata’mý rahat yatsýn yattýðý yerde…
Leþ kargasý oldunuz arsýzca saldýrarak
Kiminiz yiyip yok etsin,
Kiminiz de bir þeyler koparýp kalkan yapsýn diye.
Ýnsafa gelin artýk, öldü o adam.
Hâlâ neyin kavgasý?
Rezil oluyoruz el âleme!
Ben rezillerin yanýnda yokum!
Ýþte bu yüzden,
Ben Atatürkçü deðilim.
Atatürkçülük göstermelik olmasýn!
Var mýsýnýz yeni Atatürkler çýkarmaya?
Var mýsýnýz ülkeyi doruklara taþýmaya?
Var mýsýnýz kavgayý dalaþý býrakýp
Bu topraðý ter ile sulamaya? ? ?
Var mýsýnýz yüce Ata gibi
Bayraðý ve ezaný ebediyen yaþatmaya?
Var mýsýnýz?
Zorlamalý sözler yerine
Ata’nýn ruhuna bir Fâtiha okumaya….
Var mýsýnýz? Var mýsýnýz?
***
Eðer yoksanýz beyler…
Ben Atatürkçü deðilim.
Ve de beklemeyin…
Atatürkçü olamam
Çünkü;
Atatürk’e sövsem zevk almayacaðým gibi,
Yalandan övgüler düzüp alaya alamam.
Yani ben;
“Sizin bildiðiniz gibi Atatürkçü deðilim.”
MUSTAFA YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.