Bu günde ölmedim, Anne
adýna yaþamak denirse.
günler geçiyor metince,
geçmeyen sýzý,
kaðýtlara dökülüyor hüzünce,
sonra buruþturup buruþturup atýyorum,
týpký ben gibi,
kullanýlýp atýlan, kirletilmiþ bir mendil gibi.
ellerinden öpüyorum…
Üzülme…
Bu günde ölmedim, Anne
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Düet can cana Tablo "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi