**Mutluluğu Fark Ettim (Ödüllü) **
Mutluluðu fark ettim,
Her sabah bir merhabayla baþlarken güne;
Bazen, uzak bir dostumun beni hatýrlatan sözlerinde,
Bazen de tanýmadýðým insanlarýn sýcak sohbetlerinde,
Ve adýný unuttuðum bir arkadaþýmýn selamý geldiðinde...
Mutluluðu fark ettim
Bir huzur evinde;
Yaþlý bir teyzenin öpülmeyi bekleyen ellerinde,
O dolu dolu bakan buðulu gözlerinde,
O an hayatý yaad edip, çocukluðumu düþlediðimde.
Ansýzýn gitmek geliyor içimden,
Bir yol gibi, özgürce...
Mutluluðu fark ettim,
Uzak deniz köylerinin sahil semalarýnda,
Uçan bir kuþun çýrpýnan kanatlarýnda,
En umarsýzlýklarýmda ve en çok piþmanlýklarýmda;
Kaybettiðim onca þanslara raðmen,
Bir umuttan doðan baþka bir umutla...
Mutlulluðu fark ettim
Yalansýz, çýkarsýz ve yagýnsýz herhangi bir yerde,
Bahar serinliði bir gölgede, baharý yaþarken keyifle,
Bir müjdenin, bir sürprizin heyecanlý sevincinde,
Ve aniden önümde geçen bir genç kýzýn
Beni etkileyen o büyülü güzellliðinde...
Mutluluðu fark ettim nostaljik bir þarkýda,
Tozlýu bir plak, bir gramofon sesinde,
O çok sevdiðim þarkýnýn gönlümü okþayan ritminde,
Bazen eski türk filmlerinin unutulmaz parodilerinde,
Bazen de en yakýnýmdaki bir kitapçýnýn raflarý içinde,
Keyfle okuduðum birt romanýn, bir öykünün bitiminde,
Yazdýðým her þiirin, ruhumu saran kokusunda,
Ve bir radyonun parazitli frekansýnda,
Þiir okuyan bir kadýnýn ses tonunda...
Mutluðu fark ettim,
Yorgun bir pazar gününde, masmavi bir deniz kýyýsýnda,
Martýlarýn ötüþen sesleri çýnlarken kulaklarýmda,
Þöyle derince bir iç çekerek, yorgun, bezgin hisleri bir kenara atýp,
Sereserpe yatarken kumsala...
Sonra... ýlýk dalgalarýn tenime vuruþuyla serinleyip,
Gözlerimi kamaþtýran güneþin sýcaklýðýyla, uyandýðýmda...
Mutluluðu fark ettim
Taþra yaylalarýn, patika yollarýndaki üzerindeki bir munzurda,
Kana kana içtiðim bir avuç suyun, içimi ferahlatan soðukluðunda,
Bir de karlý daðlarýn sisli orman köylerinde,
Kýyý bahçelerindeki nane ve kekik kokularý içinde,
Öylece kucaklarken doðayý...
Mutluluðu fark ettim,
’Hayat ne güzelmiþ’ diye yaþamayý,
’Yaþamak ne güzelmiþ’ diye hayatý...
Erhan Demir
................................
Not : ’ Mutluluðu Fark Ettim ’ adlý eserim, 2005 yýlý Þair Ozan ve Yazarlar Kültür Derneði Genel Merkezi’nin, Türkiye Genelinde düzenlediði Akademik þiir yarýþmasýnda Türkiye 2 ’ cilik ödülüne layýk görülmüþtür.
ERHAN DEMÝR
DÝP NOT:Bir gün düþündüm, ’þu hayatta beni mutlu edecek birþeyler yok mu’ diye... ve bu þiiriyi yazdým.Bu þiirin tamamýný, kendi yaþadýðým hayattan örnekler alarak yazdým, yazdýðým her dizde yaþadýðým kesitler gerçektir.
Ve ben böyle mutlu oluyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAVİYILDIZINOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.