Benim Görevim Ben Yaşadıkça Doğruları Yazmaktır
İhalil
Benim Görevim Ben Yaşadıkça Doğruları Yazmaktır
Yollarýn en güzeli ve en hayýrlýsý gönül yoludur.
Yufka yüreklilerin gönül gözleri her zaman suludur.
Zeki ve akýllý olan bir an önce gönüllere girmeye çalýþandýr.
Bu emanet caný, teninde durdukça, Allah yolunda koþup yorulandýr.
Her daim aklýselim düþünmek gerek, nefes alýp verdikçe,
Allah nimetlerini artýrýr, insan caný gönülden þükrettikçe.
Ýnsan, kulluk görevini yaptýðýnda, olur su gibi aziz.
Helal lokmalarla doyurursa karnýný, taamlarý olur leziz.
Ölüm öldürülmüyor, her canlý hazýrlýklý olmalý ölüme!
Uðursuz baykuþlar tünemeden, Muhammedi gülüne!
Ýlmi ile amel eden, veli zatlarýn önünde otur edebinle!
Uðraþ uðraþabildiðin kadar, insanlara faydalý ilimlerle!
Konuþurken aðzýndan, dilinden ballarýn hasý dökülsün!
Dostluk ve kardeþliðin kör düðümü, bir an önce çözülsün!
Cürümlerine caný gönülden duymalý insan, bir an evvel nedamet!
Ýnsaný cennetlik eder, olursa insanda vicdan ile merhamet.
Nedamet gözyaþlarý akarsa, boncuk boncuk insanýn didelerinden,
Yerin göðün sahibi þaný yüce Allah, hoþnut olur insanýn hal ve ahvalinden.
Fani dünyanýn albenisi aldatýrsa seni, ru -zi mahþerde olursun mahcup!
Öyle yaþamalýsýn ki bazý insanlar sana demeli muhakkak meczup!
Üþenmeden aþk ve þevkle arayýp bulmalýsýn helal süt ile emzirilmiþ insanlarý!
Gönül otaðýnda sultan etmelisin, damarlarýnda asil kan dolaþanlarý!
Senin de vakti zamaný geldiðinde, ömür miadýnýn biteceðine iman etmelisin!
Fikri güzel, gönlü güzel insanlarý, iþin kolayýna kaçmadan, çok sevmelisin!
Kimsesiz dul ve yetimleri, garip, gurebayý fakir, fukarayý gözetip kolla!
Unutma! Ýnsan cennette peygamber efendimize komþu olur bu yolla.
Çar naçar, perperiþan insanlarý gördüðünde, üzülüp empati yap bazen!
Sayýlý ömür miadýnýn hayat mevsimine, gelmeden henüz hazan!
Ne pahasýna olursa olsun, her daim doðrularý konuþmak olsun þiarýn!
Muhafaza et muhafaza edebildiðin kadar þeref namus hayâ ve arýn!
Sana güvenenenleri ve seni sevenleri asla ve asla mahcup etme!
Sen sen ol gönül bahçelerine, yeþermeyen hiçbir fidaný dikme!
Boz bulanýk sularda, boðulacaðýný bilsen dahi, namertlerin köprülerinden geçme!
Yanlýzlýktan sýkýlýp çatlasan bile, insanlýktan nasiplenmeyenleri kendine dost seçme!
Halil der ki benim görevim, ben yaþadýkça doðrularý yazmak, ve doðrularý konuþmaktýr.
Ýnsaný cennetlik eder, rahmani yollarda ihlas ile yolcu olmaktýr.
30/ Kasým/ 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.