BU HASRET YETER ( 832.)

Sen gidince yazmadý sus pus oldu kalemim
Senmiþsin bu gönlüme aþka heycan verenim
Gönül yorgunluðundan efkarlý akþam sustu
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor

Gözlerim gözünde ki ýþýðý gördüðünde
Ruhum sarhoþ oluyor her gün baþka biçimde
Hasret yaktý canýmý bu alevin közünde
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor

Ayrýlýðýn ateþi buz keserken tenimi
Sen kim bilir nerede hangi yaban ellerde
Gözlerim hasret kaldý gözlerinin rengine
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor

Gitmek istiyor gönlüm sensiz olan diyardan
Bu ne büyük ýzdýrap bu ne büyük bir acý
Aþký vuslata deðil hasrete dayandýrdý
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor

Gerçekten bitti ise bana kalbinde sevgin
Baðrýma taþ basarým alýr baþým giderim
Ne sesimi duyarsýn nede görürsün yüzüm
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor



Fatma Ayten Özgün





Sosyal Medyada Paylaşın: