MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Aldanış Destanı
saf şiir

Aldanış Destanı





Gözünde dolaþýr bakar yabancý,
Her bakýþta renkler, deðiþir istek!
Yol kendi seçimi insan yalancý
Vicdaný aldatýr nefisten dilek...
 
Kaybetse þuura imdattýr kurþun
Benliði acý çeker olursa azgýn!
Gelse itfaiye sönmez ki yangýn
Karabasan basar terlerken yatak...
 
Ruhen uzaydadýr beden dünyalý
Kalmadý ardan bir surat, hayâsý
Aný andan çalmak boþtur gayesi
Farkýnda deðildir çekerken batak...
 
Yayýlýr kokular enfes burnunda,
Cahil tuzak kurar yetim yurdunda!
Tilki mayasýnda kadýn koynunda,
Güler de günahkâr ederken kaltak!
 
Her þeyi bilir de içerken belli
Yaþarken güzeldir vicdandýr ehli!
Tutsaðý olmuþtur güzel ya peri
Unutur günahý dokunsa dürtük!
 
Þer bas bas baðýrýr dilde ballanýr,
Göz görmemiþ gibi bakar aldanýr,
Kulaksa pür dikkat þerre katlanýr,
Kaybeder ruhunu güzelden uzak!
 
Haksýzlýða bakar görmezden gelir,
Zenginlik çoðalýr günah serpilir,
Kusur arayýcý gýybet yayýlýr...
Onca boþ yük taþýr harami kucak!
 
Her aný sýkýntý patlar yanardað
Ne yanmadýk orman kor ne de tek bað!
Gece yastýk boðar gün önünde dað...
Sýzlanarak yaþar huzurdan ýrak!
 
Doymak nedir bilmez ne bulursa yer
Hastaneden geçmez mezarlýksa þer
Eðlenmektir gaye gülmeliyim der
Karýþan oldu mu delirtir yasak!
 
Dünyalýk olsun da bunaltmaz kafes
Nemrut misalidir aldýðý nefes...
Yalnýzlýk þikâyet Hak bilmez nefis
Ne olsa benimser yürürken ayak!
 
Ýnkârý yayýlýr kan dolaþtýkça,
Güzeli tanýr da kul dalaþtýkça!
Ben neymiþim derde neler aþtýkça,
Cehennem hisleri cennete uzak!
 
Ey biçare sefil uyan uykudan,
Nisan yaðmurunda arýn kuþkudan,
Aklan hemen sonu gelmez tutkudan!
Ölüm telaþken der yakamý býrak...
 
Doða isyan etmez, olmaz da hasta
Her duruþ zikirdir nur yayar nasla!
Gökkuþaðý aðýt, geceler yasta...
Mevla’yý bileni korkutur firak!
 
Her bir yapraðýnda yeþil titrerken,
Beyazýn raksýnda karlar erirken,
Toprak renginde ayak yürürken,
Zehri bile bile yenir mi katýk?
 
Renkler dans ederken resim sergide
Yansýmayý inkâr duçar ezgide,
Mana gölgelenir aþkta-sevgide
Aslý her inkârda eder infilak!
 
Ressam fýrçasýnda doðar aykýrý,
Ýnsan resmi farklý doðaysa ayný!
Renklerde hilafet egemen baský,
Deðiþim hayaldir dese de dudak…
 
Doðar muhtaç çocuk yaþar da buruk…
Renkli simasýnda kývranýr yokluk!
Kul olmak marifet alýrken soluk,
Fýtratýnda has renk süt gibidir ak!
 
Madem ki her eþya renge tabidir,
Evren döngüsünde mana alidir,
Ýçinde dýþýnda her þey fanidir,
Neden kul düþünmez, yapar kaçamak!
 
Renk bence önemli-beþinci boyut,
En, boy ve derinlik bilinir soyut…
Gözde hayat bulur kalp verir komut,
Güzeli sevdiren evrendir duvak!
 
Gözü aldatýr renk kuluna göre
Yaþadýkça kabul görür bu töre!
Ýnsan hep aynýdýr deðiþse yöre
Günaha aldanýr kururken balçýk…
 
 
Saffet Kuramaz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.