SÜRGÜN
Ne söylesem kaldý sözde, nidalara saldýn beni
Yangýn içte, ateþ özde; sevdalara saldýn beni
Halim nedir hiç bilmedin, el âlemi hep dinledin
Bana; “belki sonra” dedin, ferdalara saldýn beni
Dinlemedin dost sözünü, çektim durdum ben nazýný
Görmeyince o yüzünü, rüyalara saldýn beni
Leylâ sanki içimde köz; yolu çetin, deðil dümdüz
Mecnun gibi gece gündüz, sahralara saldýn beni
Sordum durdum neden niçin, yanýp durdum için için
Dertlerimi dökmek için, sayfalara saldýn beni
Boþuna mý bunca emek, etmedin mi sen hiç merak
Mücrim gibi titreyerek, cezalara saldýn beni
Ýzahata yetmez imla, gurbet oldu bize sýla
Hayal kaldý kala kala, hülyalara saldýn beni
Yaralarý daðlatarak, boþ yere bel baðlatarak
Sükûti’yi aðlatarak, cefalara saldýn beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.