Ben Hep Böyle

Ben hep böyle köþe baþýnda
Bir sokak lambasý edasýyla bekledim seni
Saçtým ýþýklarýmý yürüdüðün yollara
Korktum karanlýkta kalýrsýn diye

Ben hep böyle öðretmen edasýyla
Aldým elime hayatýn zorlu problemlerini de
Bil diye o yollarýn kurdunu çakalýný
Öðretmeye çalýþtým sana bu þehrin sokaklarýný

Ben hep böyle yüreði yangýn
Hep böyle hüzün vurmuþ yüzüyle
Karþýna çýkan ruhu gitmiþ
Damarlarýnda kan akan sadece ruhsuz bedeninde

Ben hep böyle iþte hep böyle kýrgýn
Yazýlýp çizilmiþ bir kaðýt parçasý kenarý yýrtýk
O en güzel anýlarla oynaþan saf hayallerinde
Hep böyle yalnýz oturur karþý kaldýrýmda

Ben hep böyle yanar sönmez acýlarla
Gönül defteri son sayfasýna kadar dolu
Hep böyle fýrtýnalar çýkar ve yaðar yaðmurlar
Hep böyle yalnýz hep böyle
Yorgun bir adam oldum
Sosyal Medyada Paylaşın: