Bu gece en güzel fotoğrafını sol yanıma astım. Deli rüzgarlar esti canımaydı kastı Yapraklar düşmüştü geceden, gündüz ezilmiş, akşama hepsi dağılmıştı. Kiminin umudu, kiminin yarını, düşen, ezilen ve dağılan yapraklardı.
Fırtınadan sağ kalan köklü ağaçlardı. Aylardan kasım, günlerden doğduğum Pazardı. Zaman, kavuşmamamız için hep hali hazırdı. Dünya ise buluştuğumuzda durmaya razıydı.
İkna olmuştu melekler, şahit oldular güzelliğine. Kalemi defteri bıraktılar, seni çiziyorlar ömür tuvalime. Sevda kalemi silinmez, nasip kısmet yazılmıştı vasiyetime. Ağlar mıydı Azrail, verdiğimiz sözleri kesmeye geldiğinde.
**************** Osman MAHMUTOĞLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAWSO Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.