Yarınlar

Yarýnlar

Zamanýn evreninde
Bir kuþ uçar
Kimine umut
Kimine hüzün saçar

Gidenlere elveda dememek gerek
Sonunda sonu vardýr belkide
Kimine yarýn
Kimine yarýnlardýr bunlar

Hüzündür günahkârlarý temizleyen
Bir tövbede saklýdýr arýnma
Gönüllerde dir aþk Sevgi
Ama her þey bir umudu baðlýdýr
Umudun ayaklarý zincirlenmiþ
Bunca çaba bunca emek boþuna
Bir baþ kaldýrýlýr insanýn yaptýklarý
Gelir döner gene kendisine
Yaþamak için umut gerek
Sevinmek için baþarmak
Her þey anlamlarda saklýdýr aslýnda
Hýrs keder elem
bir kalbin yontulmasý ile olur
Elden gelen yapýlýr
Yaþamak yasayabilmek için
Sonra gün gelir ufka bakar insan
Çaresizlikleri düþünür
kaybettiklerini yani
Ayýn çehresinde bulur kendini
Gizlediklerini ise kalbinde
Sonra sonra ufak yaþ dökülür kâinata
Kimine isyan
Kimine umutsuzluk
Böyle gelip geçer
Anlamsýzlýklarýn hükümdarý
Her þeye susmak belkide
Korkakça belkide
Belkide cesurca
Yarýnlarý olmayacaðýný bile bile
Yapma þeylere inanýr insan
Çünkü inanmak ister
Bir yolun yolcusu olmak ister belkide
Ama kendinden sakladýðý bir þeydir
Yapamamak

Özlemektir çoðu zaman küçük þeyleri
Seher yellerinin getirdikleridir özlemleridir yani
Bir yaðmurun ýslattýðý topraðýn kokusudur yaþamak çoðu zaman
Ama kendisi de bilir
Er yada geç toprak olacaðýný
Sonralarý düþünmek istemez
Olmasý gereken olacaktýr zaten
Ve bir yok oluþa gebedir Kader...


Sosyal Medyada Paylaşın: