Efkârlıyım Senelerdir
Hüzünlüyüm , efkârlýyým senelerdir
Arým uçtu, boþluk var , gönül baðýmda
Dolmaz oldu yeri , sarý böceðimin
Kafam nahoþ benim, bu gençlik çaðýmda
Geceler zindan gibi, çöktü üstüme
Sýcak güneþ bir türlü, doðmak bilmiyor.
Kalbimde ki sevgim, dönüþtü özleme
Hasretten gözlerim, her gece aðlýyor
Þu feleðin, bir oyunu mu bu Tanrým
Benim zavallýcýk, kara bahtlý yüzüm,
Aþktan yana neden, bir kere gülmüyor
Kara kaderimin, bir cilvesi mý bu
Onu çok sevdiðimi, bildiði halde
Bu vefasýz neden hala, geri dönmüyor
Her gün elem, her gün göz yaþý olur mu
Böyle kara mý yazýlýr yazý, Tanrým
Kalmadý tadým tuzum, isyanlardayým
Sakladýðýn yerden, sal da gelsin arým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.