Ürkmüyor, ürperiyorum
Düþlerinde üryan gezinirken, üþümüyorum!..
Gözlerimdeki esrar perdelerim yýrtýlýyor, üþüþüyor
Gizemlerim dudak kývrýmlarýnýn
Altýnda aðlýyor, eriyor, akýyor
Zaman yelkovanýn geçelerini diþliyor
Ýþliyor duygular, sis yok, iteliyor
Akrebin diþlisi çoðaltýrken seni sevilerimi
Gönül çeperimin deðirmeni
Seni öðütüyor, sana döneniyor
Yüreðine mülteciyim sanma aksine
Amazon ruhumla geliyorum, hemde gönül at’ýmla
Ben dünlerin karanlýðýný çoktan deldim
Kanattým derelerce yetmedi, im’ledim
Ýzin ver nidâlarým çýðlýk atsýn yalnýzlýðýmýza
Kuþatsýn bizi, esir alsýn ki yanalým
.
.
.
Yelkovanýn her geçelerinde
Lehimleyelim, demir atalým
Gemici düðümünce kenetlensin düþler
Sýnamayalým
Tartmayalým
Bize aksýn, bizli
saniyeler
Ýlk defa
Ve...
Öyle sürsün
Saatin zembereði
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.