Öğretmenim Ben
Öðretmenim Benim Ben Ben
Seni çok özledim sevgili öðretmen eþimdin sen
Öðretmenim
Neden mi?
Hatýrlarsan ilk tanýþtýðýmýzda ve göreve ilk baþladýðýmýzda
Sütten beyaz bir kumru gibiydik
Hep ayný okulda birlikte çalýþtýk
Hiç ayrýlmazdýk birbirimizden
Denememiþtik bile bu kadar yalnýzlýðý
Bak bir tüyüm kararmýþ seni düþünmekten
Yanýmda yoksun ya
Sonsuzluða dalýp kayboldun diye
Yüreðim titrer boðazým düðümlenir adýný her söylediðimde
Peki toprak altýnda senin bedenin,derin ve etin..
Yok olmuþtur diye
Çýldýrýyorum her düþündüðümde bütün bunlarý
Caným sevgili öðretmenim
Sensiz artýk bu dünya çok soðuk
Yaþadýðýmýz ev þu an buz gibi
Hiç ýsýtamýyorum inan
Hele yüreðim anlatýlacak gibi deðil
Damarlarýmdaki kaným donmuþ sensizlikten
Çýkýp da gel ne olur artýk
Isýt yüreðimi,benliðimi,beni öðretmenim
Sen gelmezsen ben geleceðim yanýna
Uzat elini de
Isýnayým yanayým ateþinle koklayayým doya doya
Seni sonsuza dek seven
Sevgili eþin olan ben öðretmenim benim ben ben
Bahattin Tonbul
15.10.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
alacalı bahattin tonbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.