an
Mezbele Park-1
Gün batýyor
Güneþ utancýndan kýpkýrmýzý
Küsüyor topraða
Yalancý ýþýklarý
Paslý demirlerine uzanýyor
Gözlerimin önünde
Mezbele parkýn.
Rüzgâr acý acý
Çalýyor ýslýðýný
Ýçimde de bir yüzsüz sýkýntý
Sað gözüm seðiriyor sabahtan beri
Rahatsýzým.
“Ýyi haber alacaksýn” diyor anam
“Seðiriyorsa gözün…”
- Mahkum - Seðiren gözüm
Tek gözüm
Hüzünle kayýyor
Mezbele parka
Hamurunda toz toprak
Her þey paslý, her þey silik
Alabildiðine çürük.
Bir kayýk, en köþede,
Üzerinde belli mi deðil mi bir bayrak,
Hani þu yaban özentilerinin
Gondol dediði
Bildiðimiz kayýk.
Ýnliyor kayýk
Ýnliyor uzun uzun,
Ýnliyor acý acý.
Üzerine binen çocuklarýn kahkahalarý
Onun býçaðý,
Deþiyor bir ileri bir geri
Kanatýyor bir ileri bir geri.
“Aldandým,” diyor,
“Tekneme, tahtama
Saðlamsýn derdi rüzgâr,
Dinle türküsünü martýlarýn
Yararsýn bre sularý yakamoz gibi derdi,
Þýmardým...”
Ýnliyor kayýk,
Ýnliyor da iniliyor
Kýskanç tozlarý kalkýyor yerden
Mezbele parkýn.
“Çýktým yola, lodos haþin,
Dalgalarý öptüm,
Seviþtim fýrtýnayla,
Kapýldým fettan martýlarýna
Kahpe enginin.”
Kahkahayý patlatýyor kumral saçlý çocuk
El sallýyor anasýna
Bir ileri bir geri.
Teknesinde keder, küreklerinde esaret,
Oluk oluk akýyor,
Kanýyor da kayýðýn yüreði.
“Kandým martýlarýn türküsüne,
Havasý dingin,
Suyu sýð bir limanda
Bile bile batýrdým kendimi
Paslý bir akþamüstü...”
Ýniliyor kayýk,
Ölesiye haykýrýyor,
Ölesiye gýcýrdýyor.
Kalkýyor tozlarý kýskanç
Mezbele parkýn
Bir ileri bir geri…
Gün batýyor
Gecenin serkeþ tellallarý
Kahpe yýldýzlar, göz kýrpýyor.
Satýp gitmiþler Ay’ý üç beþ kadeh uðruna,
Kimse inanmýyor
Kimse muhatap olmuyor
Günahsýz sabahla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.