Öðretmenlik mesleðim, sevgi iþi en baþta Ders vermekse dileðin, hele dur öðretmenim! Tüm ömrümü geçirdim cehaletle savaþta Edep zorunlu þarttýr, “ben”i kýr öðretmenim!
Var mýdýr bu ülkede bir öðretmen okulu? Asýlý bilen var mý, kim vekilin vekili! Meslek onuru nerde, neye benzer þekili? Þimdiki öðretmenler, fazla dar öðretmenim!
Öðretmen örnek olur, iyi güzel hâllere Bilgisi destan olur, gezer dilden dillere Þöyle bir bakýyorum, düþmüþ nice hâllere Öðretmen olacaksan, önce sor öðretmenim!
Ustasý var elbette, çeþit çeþit mesleðin Ders almalý ehlinden, o muallim dediðin Halkýn gözünde olur, her yediðin içtiðin Esasýnda muallim, büyük sýr öðretmenim!
Öðretmenlik Allah’tan, insanlýða hediye Önce Hakký batýlý, iyice bilsin diye Muhammed Mustafa da, âleme rehber diye Bu mesleðin Kur’anda, yeri var öðretmenim!
Sen bilmezsen Allah’ý, bilmezsen helal haram Nere gidersin acep, sordun mu nire varam? Dersen ki benim param, fark etmez helal haram Gör durum ahvâlini, hâli gör öðretmenim!
Öðretmenim diyorum, deðil lâfýn geliþi Öðretmenlik dünyanýn, hem de en özel iþi Ben de bir öðretmenim, biliyorum bu iþi Öðrenciye gülüver, gülü der öðretmenim!
Öðretmenlik isteyen, seçilip de olmalý Ýlk önce öðrenmeli, iþin ehli olmalý Ýnsanlýk çare bekler, o iþ onda olmalý Öðretmenim diyorsan, iþin zor öðretmenim!
Ýnsandýr elindeki, deðil sýradan canlý Sen canlý olacaksýn, yürekten heyecanlý Sýnýfýnda genç kýzlar, bir kýsmý delikanlý Gereken terbiyeyi, ona ver öðretmenim!
Gereken techizâtý, sende görsün öðrenci Öðretmen olsan bile, kalmalýsýn öðrenci Senin gibi olacak, okuttuðun öðrenci Bu muazzam hamuru, iyi kar öðretmenim!
Para için yapýlmaz, öðretmenlik mesleði Diplomayla olunmaz, zedelersin mesleði Nefis müptelâlarý, pâmâl etti mesleði Bozuk kalýp sunumu, günahtýr öðretmenim!
Resmî görev olunca, sanýyor ki iþ tamam Ek ücret maaþ kadar, öðrenciler nâ tamam Okullar arena mý, sýnýflar da hababam Sýfýrlarla kýrdýnýz, çok rekor öðretmenim!
Görüyorum pek çoðu, asileri oynuyor Fazla para peþinde, sefilleri oynuyor Parkta sýfýr araba, hiç gözleri doymuyor Þükredene edilir, teþekkür öðretmenim!
Kuru övgü istemem, kutlama sevmedim hiç Aristokrat amiri, alkýþla övmedim hiç Doðrularý haykýrdým, duyaný görmedim hiç Olmalý hiç sarsýlmaz, bir fikir öðretmenim!
Öðretmen önde gider, odur halkýn önderi Olmalý her sözünde, yanlýþlara gönderi! Torpil koltuk istemez, tercih eder minderi Sen de olabilirsin, muktedir öðretmenim!
Birilerin önünde, neden eziliyorsun? Gayri ciddi davranýp, niçin kýzýlýyorsun? Sýradan kimselerle, çok zor seziliyorsun? Kendini küçültmüþsün, bu nedir öðretmenim!
Sen de yazabilirsin, bir destan kutlu tarih Ortada müspet ilim, çýkýþ yolu pek sarih Varsa eðer inancýn, varsa beyninde o ruh Yeniden bir diriliþ, sendedir öðretmenim!
Iþýk saçar dünyaya, eriyerek mum gibi Hazinedir sözleri, dersleri ulûm gibi Yetiþir öðrenciler, dünya dolu kum gibi Bana Hakký öðreten, rehberdir öðretmenim!
Murat Kahraman Murâdî (Emekli Öðretmen) 21.11.2021/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.